Zorgen bespreken met ouders

Omschrijving

Als je met kinderen werkt, werk je met hun ouders; een onvermijdelijke waarheid die je tegenkomt als pedagogisch medewerker. Achter ieder kind in je groep staan ook altijd ouders met wie je een relatie moet opbouwen en onderhouden. En juist die relatie kan zowel een kans als een uitdaging zijn.

Als pedagogisch medewerker begin je je loopbaan met een passie: een verlangen om kinderen te helpen groeien, leren en bloeien. Jouw expertise richt zich vaak op de ontwikkeling van het kind: je wilt dat de kinderen zich uiteindelijk op een goede manier kunnen ontwikkelen tot gezonde, sociale en veilige mensen. Waarschijnlijk ben je uitstekend toegerust om een kind daarnaartoe te begeleiden maar er wordt vanzelfsprekend ook van je verwacht dat je effectief kunt communiceren met ouders – vaak zonder dat je daarin specifiek bent opgeleid. Je zult ouders op de hoogte moeten brengen van het reilen en zeilen in de groep en de ontwikkelingsstappen die het kind doormaakt. Óók zul je je zorgen moeten bespreken wanneer je problemen signaleert.

Die ouders…
Het voeren van lastige gesprekken met ouders wordt door veel professionals ervaren als een van de meest complexe onderdelen van hun werk. Gelukkig gaat het vaak goed, maar niet altijd. Wanneer je een zorg wilt bespreken, kan er al snel spanning voelbaar zijn in de relatie, ook met ouders waarmee je daarvoor altijd prima overweg kon. Ouders worden soms als veeleisend en confronterend ervaren. Jouw zorgen worden niet altijd herkend of serieus genomen. 
Gesprekken met ouders kunnen dan je energie opslurpen. Misschien herken je deze gedachte wel: doe mij maar een groep vol kinderen met probleemgedrag, maar laat die ouders alsjeblieft thuis. Waarom gebeurt dit zo vaak? Hoe komt het dat er snel spanning kan ontstaan in de communicatie met ouders, dat een gesprek plotseling stroef en ongemakkelijk wordt en dat je het gevoel kunt hebben soms erg op je woorden te moeten letten? Alice van der Pas, bekend van haar boeken over ouderbegeleiding, stelt dat je tijdens lastige gesprekken, zonder kennis over de psychologie van ouderschap - wat is ouderschap eigenlijk? - en handvatten om adequaat met hen te communiceren, met lege handen staat. Je beschikt dan niet over de juiste instrumenten om effectief en begripvol te communiceren. Alleen kennis over kinderen is onvoldoende.