Zicht hebben op je kind

Omschrijving

Zojuist ging hij weer. Zijn bezoeken duren nooit lang.

Een uur, anderhalf uur maximaal. Hij vertelt niet veel. Op vragen geeft hij korte antwoorden. Uit zichzelf ergens over doorpraten doet hij niet snel. Dat deed hij eigenlijk nooit. Wanneer hem iets dwars zat merkten we dit aan zijn gedrag. Soms konden we zelf herleiden wat er was, maar niet altijd. Dagen achtereen kon zijn stemming enigszins bedrukt zijn.

Had hij ruzie met een vriendje? Was er op school iets gebeurd of had hij voor zijn gevoel onvoldoende gepresteerd op het voetbalveld? Vragen die zich dan bij mij als pleegvader opdrongen bleven soms dagenlang onbeantwoord. Van onze twee anderen, wat blijft het oneerlijk voelen om te zeggen: 'van onze twee eigen kinderen', bleven deze vragen bijna nooit onbeantwoord.