Vader-moederproblematiek als valkuil voor de relatietherapeut

Omschrijving

Het was de redactie van het Handhoek Systeemtherapie1 menens toen zij na enkele herdrukken besloot tot een herziening. Menig hoofdstuk is opgeknapt; sommige zijn weg en andere gloednieuw. En ook in de nieuwe versie valt me op dat partnerrelatietherapeuten wegkijken van die belangrijke nevenactiviteit van het gros van hun cliënten: kinderen grootbrengen. Het handhoek zelf biedt hun geen soelaas, want terwijl partnerrelatietherapie (PRT) nu 150 pagina’s telt, moet therapie met families - inclusief ouderbegeleiding en opnieuw samengestelde gezinnen - het doen met 96. Natuurlijk komen ook hij PRT ‘de kinderen’ ter sprake, maar hoe vaak? Hoe gedetailleerd? En omgekeerd: wat doen ouderhegeleider en kinderpsychotherapeut met partnerproblematiek? Kijken ook zij liever weg? Verwijzen zij naar een ander ggz-domein of geeft dat te veel gedoe?