Schuldgevoel

Omschrijving

Die zondagmiddag brengen de kinderen al vrolijk vooruitrennend en verstoppertje spelend, met ons door in het bos. Ook hij doet vrolijk en uitgelaten, maar blijft dichter bij ons in de buurt dan de andere twee.

'Mij dragen...?' vraagt hij. Ik twijfel. Zover hebben we nog niet gelopen en we zijn nog niet van plan terug te gaan. Als ik hem nu al op mijn schouders zet... Op mijn antwoord: 'Eerst nog even zelf lopen, dan gaan we dadelijk uitrusten', rent hij tot mijn verbazing vooruit en zoekt onze twee anderen op in hun spel. Ik had verwacht dat hij, op mijn weigering om hem nu al te dragen, zou beantwoorden met achterblijven om mij zo duidelijk te maken dat hij echt te moe is om verder te lopen.