In de gesprekken van hulpverleners of leerkrachten met jongeren overheerst vaak de stem van professionals als beter-wetenden, conform het medische en onderwijskundige model: protocollair – een gebroken been genezen met zes weken gips – en door methoden en programma’s uit te voeren zonder echt af te stemmen. Maar als dat niet gaat zoals verwacht, slaan onzekerheid en twijfel toe. Geke Klapwijk en Peer van der Helm presenteren hiervoor een andere invalshoek: beter leren luisteren.