Het talenpracticum: kroonjuweel van moderne talendidactiek

Omschrijving

De ideale leraar is wetenschappelijk geschoold. Anno 2005 zullen weinig leraren zich in dit ideaalbeeld herkennen. Toch is het niet zo lang geleden dat dit het ideaalbeeld was waarmee vele leraren zich identificeerden. Tot ver in de jaren ‘50 van de vorige eeuw zagen leraren hun beroep als werk waarvoor wetenschappelijke kennis onontbeerlijk was. En dat gold niet uitsluitend voor leraren in de exacte vakken. Ook voor de leraren moderne talen was een academische opleiding vanzelfsprekend. Op handen zijnde veranderingen in deze beeldvorming brachten dan ook grote onrust teweeg onder de leraren. Zo maakte de secretaris van het tijdschrift voor leraren moderne talen, ‘Levende Talen’, in zijn jaarverslag van 1957, melding van: ‘(...) een alarmerend gerucht over de leraarsopleiding, die totaal zou worden veranderd: wetenschappelijk verminderd, paedagogisch uitgebreid, c.q. verdiept. Uw hoofdbestuur heeft er enige vergaderingen aan gewijd (...) zich tegen al te radicale plannen te verweren’ (p. 579).