De conflictscheiding als complexe gezinsproblematiek

Omschrijving

Exacte én recente cijfers over het aantal scheidingen in Nederland waarbij kinderen betrokken zijn ontbreken, omdat veel ouders niet gehuwd of geregistreerd partners zijn. Volgens overheidsrapporten gaat het in totaal om circa 70.000 kinderen die elk jaar te maken hebben met de scheiding van hun ouders (Baracs & Vreeburg-Van der Laan, 2014; Raad voor de Rechtspraak, 2016). Inzake het echtscheidingscijfer staat België in Europa en wereldwijd aan de top (Corijn, 2016). De laatst bekende echtscheidingscijfers voor België dateren uit 2018: 23.135 echtscheidingen (https://statbel.fgov.be). In België zijn bij 2 op de 3 echtscheidingen kinderen betrokken (Corijn, 2016) en dit aandeel is groter dan in de buurlanden (https://stats.oecd.org/).

Na een periode van stress, vinden de meeste ouders na hun scheiding na een tijd een nieuw evenwicht waarin ze gezamenlijk en op een positieve wijze de zorg voor hun kinderen vormgeven (Amato, 2010; Hetherington, 2003). Of een scheiding op de lange termijn een negatief effect heeft op het psychisch welzijn van kinderen is afhankelijk van vele factoren, zoals de individuele veerkracht van de kinderen, de mate waarin de scheiding het einde van een goede of een slechte relatie tussen de ouders betekent, en de mate waarin ouderlijke conflicten na de scheiding voortduren en de kinderen daarin betrokken worden (Amato, 2000; Strohschein, 2005). Wordt de scheiding echter een vecht- of conflictscheiding, dan blijft het stressniveau hoog, ook op de langere termijn (Lebow, 2019). En voortdurende stress, bijvoorbeeld in de vorm van chronische conflicten tussen ouders of zwakke opvoedingsvaardigheden van ouders ten gevolge van de stress, is vrijwel altijd schadelijk voor het psychisch functioneren van kinderen (Amato, 2010; Ayoub, Deutsch, & Maraganore, 1999).