Zelfredzaamheid en participatiesamenleving lijken de nieuwe sleutelwoorden te zijn van het overheidsbeleid. Dit houdt in het benadrukken van zelfredzaamheid als het vermogen om zelfstandig je leven te leiden en je problemen op te lossen. En dat in een (participatie)- samenleving waarin iedereen die dat kan verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen leven en omgeving. Gemeenten die dit lokaal moeten organiseren zien hierin ook een taak voor scholen, zo blijkt in dit artikel over kinderfilosofieprojecten uit Amsterdam en Amstelveen. Vrijwilligers werken samen met experts om tegemoet te komen aan de vraag van scholen.
De scoutingbeweging in Nederland bestaat al meer dan honderd jaar en is nog steeds erg waardevol. Grondlegger van de scoutingmethode, een spelvorm voor jeugd en jongeren, was de Engelsman Robert Baden-Powell. Wie was deze man, wat waren zijn ideeën en welk beeld kunnen we schetsen van de huidige scoutinggroepen?
Scheidingsonderzoeker dr. Ed Spruijt kreeg de halve wereld over zich heen toen Trouw over de uitkomsten van het onderzoek ‘Scholieren & Gezinnen’ publiceerde. Aan Bas Levering legt hij uit hoe hij het slachtoffer werd van krantenkoppen en wat er sinds de invoering van het ouderschapsplan is gebeurd.
Jongeren blijken vaak een lastige doelgroep. Ze zijn moeilijk te bereiken, veroorzaken soms overlast en jongerenwerkers vinden steeds moeilijker aansluiting. In Nijmegen werden jongeren op basis van participatief onderzoek betrokken bij de pedagogische civil society.
Is de schooltijd die kinderen wordt geboden wel genoeg voor de moderne, complexe samenleving? De laatste tijd wordt er van alles georganiseerd om kinderen extra (educatieve) tijd te bieden. Tal van kinderen nemen vrijwillig deel aan huiswerkklassen. Ook in brede scholen, schakelklassen, kopklassen, voorschoolse educatie, driejarigen-pilots en onderwijstijdverlenging is de trend dat kinderen meer educatieve tijd doormaken.
Het schoolbuurtwerk in Amsterdam staat al dertig jaar borg voor projecten waarin kinderen onder schooltijd op onderzoek uitgaan in de buurt. Ze gaan in gesprek met buurtbewoners, bedrijven en instanties en doen samen met hen dingen in en voor de buurt. Dat inspireert de buurtbevolking op haar beurt om de kinderen te benaderen als positief betrokken medeburgers. We zien hier een duurzaam en inventief staaltje ‘pedagogische civil society’.
‘Durf te ontzorgen!’ was een belangrijk statement op het RMO-symposium ‘Verder denken over de pedagogische civil society’, nu alweer een jaar geleden. Zijn we inmiddels verder en durven we te ontzorgen? Radicaal denken over de kracht van de pedagogische civil society vereist ook nadenken over de complexe gespecialiseerde zorg. We voeren een gesprek met Erik Gerritsen (Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam) en Rutger Hageraats (programmamanager Transitie Jeugdzorg Amsterdam), deskundigen in de weerbarstige praktijk van wetgeving en beleidsontwikkeling.