Essays over Kindermishandeling onder redactie van Herman Baartman
Van warrige kinderbeschermingspraktijken naar nuchter beleid
Het is alsof ze hebben afgesproken dat het afgelopen moet zijn met het hulpverlenings-gehannes en de begripsverwarring rond kindermishandeling: het Britse artsenblad The Lancet en emeritus hoogleraar inzake kindermishandeling Baartman. Vier forse artikelen in The Lancet analyseren de weerstand tegen 'werk maken van kindermishandeling' - niet alleen bij artsen - en tegelijkertijd ontleedt Baartman de begripsmatige wanorde rond de term 'kindermishandeling'. Gelijk op met meer aandacht voor het onderwerp, kreeg de term namelijk meer betekenissen. Baartman haalt de kernbetekenis weer naar voren: dat ouders hun kind niet goed behandelen. Juist dat aspect van kindermishandeling creëert echter de hulpeloosheid van artsen en hulpverleners die de Lancet-artikelen belichten. En juist dat is waar we zo weinig van weten: hoeveel vaders en moeders hun kind mishandelen. Daarom hier een recensie van zowel die artikelen als van het boek van Baartman en van drie korte commentaren daarop. Tot slot een voorstel om de ontnuchterende cijfers nuchter te interpreteren. De warrige praktijk maakt dan misschien plaats voor proactief beleid.
Nieuwsbrief Pedagogiek Digitaal
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van Pedagogiek Digitaal en blijf op de hoogte!