Seksualiteit en seksuele opvoeding

Omschrijving

Seksualiteit is een essentieel onderdeel van de (gezonde) ontwikkeling van kinderen en jongeren. Volwassenen, met name ouders en andere verzorgers (bijv. gemengde gezinnen), spelen een cruciale rol bij het begeleiden van kinderen en jongeren bij het proces van seksuele ontwikkeling. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat goede seksuele voorlichting ertoe kan leiden dat kinderen later aan seksuele activiteiten beginnen (Dilorio et al., 1999; Lenciauskiene & Zaborskis, 2008; Martinez et al., 2010), vaker anticonceptie en condooms gebruiken (Dilorio et al., 2007), een lager risico hebben op seksueel overdraagbare aandoeningen (Deptula, Henry, & Schoeny, 2010; Dilorio et al., 2007), en minder seksuele partners hebben (Secor-Turner, Sieving, Eisenberg, & Skay, 2011). 

Ondanks de belangrijke rol van ouders en andere verzorgers, zijn ouders zelden het primaire of secondaire aanspreekpunt van hun kinderen als het gaat om informatie over seks (Boyas, Stauss, & Murphy-Erby, 2012; Epstein & Ward, 2007; Secor-Turner et al., 2011; Whitfield, Jomeen, Hayter, & Gardiner, 2013). In een rapport, opgesteld door de Federal Centre for Health Education en de International Planned Parenthood Federation European Network (Ketting & Ivanova, 2018), werd vastgesteld dat in Europese landen waar weinig tot geen seksuele voorlichting gegeven wordt, jongeren nauwelijks spraken met hun ouders over seksualiteit. In plaats daarvan ontvingen zij (onbetrouwbare) informatie van leeftijdsgenoten en/of het internet. Ook in Europese landen, zoals Nederland, waar seksuele voorlichting een structureel onderdeel is van de opvoeding, vinden ouders het lastig om met hun kinderen te praten over seksualiteit. Het onderzoek ‘Seksuele gezondheid in Nederland’ (De Graaf & Wijsen, 2017), laat zien dat ouders het vaak moeilijk vinden om met hun kinderen te praten over seksualiteit: 15% van de vaders en 13% van de moeders vindt het (zeer) moeilijk om met kinderen in de leeftijd van 0-11 jaar over seksualiteit te praten, en respectievelijk 17% en 10% vind het moeilijk om te bespreken met kinderen in de leeftijd van 12-17 jaar.