Praktische wetenschap als levenslange ambitie - Martinus Jan Langeveld (1905-1989)

Omschrijving

Uit: Vier grondleggers van de pedagogiek
Praktische wetenschap als levenslange ambitie
Martinus Jan Langeveld (1905-1989)

Dit verhaal over leven en werk van de Utrechtse pedagoog Martinus Jan Langeveld begint eind jaren vijftig toen hij op de toppen van zijn roem stond en zijn grootse plannen met de pedagogiek aan de universiteit uiteenzette. Dertien jaar later zou hij afscheid nemen en terugkijken op wat er, sinds zijn aanstelling als buitengewoon hoogleraar in 1939, van geworden was. Na een inleiding in zijn theoretisch werk, dat alleen maar vanuit zijn klinisch pedagogische oriëntatie kan worden begrepen, volgt een schets van zijn levensloop vanaf zijn jonge jaren tot aan zijn aanstelling in Utrecht. De oorlogsjaren, die de realisering van zijn ambitie om de pedagogiek ‘in de volle omvang’ vorm te geven ernstig vertraagden, krijgen vervolgens bijzondere aandacht. Daarna lukte het hem als geen ander om het vak in de volle breedte te beoefenen en groot internationaal aanzien te verwerven, maar vanaf de jaren zestig wonnen in de sociale wetenschappen die benaderingen terrein die hij nu juist met verve had bestreden. Omdat die ontwikkelingen rond zijn emeritaat in 1972 ook in eigen gelederen opkwamen, en zijn pedagogiek in de jaren tachtig binnen de Faculteit Sociale Wetenschappen nagenoeg werd weg gereorganiseerd, is een goed zicht op zijn grote verdiensten allesbehalve vanzelfsprekend geworden.