Het onderhavige onderzoek naar kennis, vaardigheden en attitude van een intern begeleider ten aanzien van het houden van een handelingsgerichte groepsbespreking laat zien dat deze groepsbespreking het kantelpunt van een probleem?georiënteerde houding naar handelingsgerichtheid blijkt te zijn. Een handelingsgerichte groepsbespreking is gericht op de toekomst, op de te behalen doelen en wat de leerkracht en zijn leerlingen nodig hebben om deze doelen te behalen.
Vanuit het verleden lag de nadruk op de probleemanalyse, gericht op de individuele leerling (Duin, 2010). De intern begeleider moest daarvoor onderzoekvaardigheden en basale inhoudelijke kennis ten aanzien van de gangbare problematieken en ontwikkelingsstoornissen paraat hebben. Daarmee kon hij leerkrachten ondersteunen in hun zoektocht naar het geven van effectief onderwijs aan de betreffende
leerling. Gaandeweg bleek dat hierdoor een onwenselijke en onwerkbare situatie in het basisonderwijs ontstond. Veel individuele handelingsplannen zorgen voor een overspannen klassenmanagement.
‘Help, hoe doe ik dit allemaal in mijn klas?’,verzuchten leerkrachten.
In deze eeuw is, mede door de wet ‘Passend Onderwijs’ en de op handen zijnde bezuinigingen, het thema ‘handelingsgericht werken’ (HGW) als mogelijkheid voor het vormgeven van Passend Onderwijs aangegrepen om onderwijs voor zo veel mogelijk leerlingen effectief te laten zijn binnen de beschikbare tijd en middelen (Dijksma, 2008).