In dit onderzoek bekijken we de huidige aandacht voor seksuele vorming in de curricula van Social Work, Pedagogiek en Sportkunde, we bevragen docenten, beschouwen onderwijsmateriaal en analyseren wat er al gebeurt en wat toekomstige professionals volgens de docenten nodig hebben om bij te dragen aan de seksuele vorming van de doelgroepen die ze bedienen.
Alleen als in voorlichting, onderwijs en hulpverlening
altijd consequent aandacht wordt besteed aan alle
aspecten van seksualiteit en seksueel functioneren, is
het mogelijk om seksuele gezondheid echt te
bevorderen. (Van Lunsen & Laan 2017, pp. 36-37)
Seksualiteit, intimiteit, relaties. Bij het ene beroep lijkt de link met deze thema’s sterker aanwezig dan bij het andere. Zo is bij Pedagogiek het verband snel te zien, kinderen ontstaan immers niet uit het niets, en bij opgroeien en opvoeden is seksuele ontwikkeling een prominent onderdeel. Maar seksualiteit gaat nadrukkelijk over meer dan reproductie. Het is een thema waar alle mensen mee te maken hebben. Of het nou gaat over publieke uitingen zoals reclames, sexy posts op social media, of over persoonlijke relaties en individuele wensen en verlangens.
Seksualiteit is een complex begrip met verschillende dimensies die zich onderling tot elkaar verhouden. Zo zijn er de biologische aspecten, de ervaringsaspecten, de relationele kant van seksualiteit en de culturele, maatschappelijke en religieuze aspecten. Het recht op gezonde seksualiteit wordt beschreven door de WHO (2010). In deze definiëring staat aangegeven dat gezondheid in relatie tot seksualiteit niet alleen gaat over de afwezigheid van ziekte, maar ook over de mogelijkheid om veilige en aangename seksuele ervaringen te beleven, vrij van dwang, discriminatie en geweld.