Even eeuwenoud als antisemitisme, racisme en seksisme – maar als begrip nieuw – is childism, kindisme: vooroordelen, geweld en wreedheid tegen kinderen.
Zorgen om de jeugd zijn er altijd geweest, maar de omschrijvingen en de aanpak ervan verschillen voortdurend. De vindplaatsen zijn meervoudig: gezin, buurt, onderwijs, werkgelegenheid, veiligheid, vrije tijd, gezondheidszorg en wat al niet. Vandaag heet de jeugdzorg een van de taaiste problemen – ondanks de gelijknamige wet uit 2005, die orde op zaken wilde stellen.
De eerste keer dat ik bewust met eetstoornissen werd geconfronteerd moet ergens eind jaren zestig zijn geweest. over een uitermate innemend vriendinnetje uit die tijd werd gezegd dat ze kampte met anorexia nervosa, de uithongervariant van eetstoornissen.
Jan Timmers vertelt over een bijzondere ontwikkeling in het bijzonder onderwijs die landelijk de aandacht trok, maar ook over de bijzondere manier waarop hij de muren tussen onderwijs, kinderopvang en peuterspeelzaalwerk wist weg te trekken.
Vriendschapsrelaties hebben een bijzonder begin: ‘ze worden gesloten’, zo zeggen we. Er is wederkerigheid in het spel. Deze specifieke relatievorm is voor jongeren erg belangrijk. Vanaf de puberteit nemen jongeren steeds meer afstand van hun ouders en gaan leeftijdgenoten en vooral vrienden een belangrijke rol spelen in hun leven. Welke opvattingen hebben jongeren over vriendschap: wanneer is het volgens hen (ab)normaal, (on)gewenst of (on)terecht dat een vriendschap wordt aangegaan, behouden of beëindigd?
Het verrast veel opvoeders als een jong kind masturbeert of ‘doktertje’ speelt. Met name ouders twijfelen of seksueel gedrag van hun kind wel ‘normaal’ is en hoe zij dit kunnen begeleiden. Hoe ziet de gemiddelde seksuele ontwikkeling eruit en hoe ondersteun je opvoeders concreet bij de seksuele opvoeding?