De afgelopen decennia is er veel veranderd op het gebied van media. De ontwikkelingen gaan razendsnel en naast de ‘oude vertrouwde’ media staan er telkens weer meer ‘nieuwe’ media tot onze beschikking. Ook het gebruik van media is in de loop der tijd veranderd. Gebruikers zijn
niet alleen consument, maar worden steeds meer zelf producent. Wat betekent dit en hoe gaan we hier als samenleving mee om? Wat vereist dit voor de opvoeding van kinderen en welke rol heeft de leerkracht of de pedagogisch medewerker hierbij, naast de ouders? In dit artikel staat het beleid ten aanzien van mediawijsheid centraal. Wat zijn de landelijke kaders, maar vooral: hoe vertaal je dit
naar de praktijk (de kinderopvang, school of thuis)?
Computer- en videogames zijn een van de meest populaire vormen van vermaak voor kinderen en jongeren wereldwijd. Voor de overgrote meerderheid van de jeugd brengt deze vorm van interactief entertainment enkel positieve ervaringen met zich mee. Sommige jongeren genieten echter zo intens van het spelen van games, dat ze er langdurig buitensporig veel tijd aan besteden.
Een werkstuk voor school? Googelen, knippen en plakken. In dit artikel wordt uiteengezet dat informatie van internet halen niet zo simpel is als het lijkt en dat leerlingen hierin geïnstrueerd moeten worden. De docent en visie van de school zijn daarbij van cruciaal belang.
‘Het ergste dat ik ooit in de rechtszaal heb gezien? Zo’n ouderwetse jeugdstrafrechter die een serie verwijten over een jongen van 16 uitstort. Die jongen zat daar voor niet echt zware vergrijpen, hij had een blikje cola uit de supermarkt gestolen en hij was betrokken geweest bij heling van een fiets. In
het dossier had de rechter gelezen dat hij van vwo was afgezakt naar vmbo, en daar concentreerde zij zich helemaal op, terwijl die jongen die school wél net had afgemaakt! De jeugdstrafrechter zei echt letterlijk: “Ik las je dossier en dacht: wat ben jij voor een klootzak?!”.’
Een kind dat de baas is over zijn eigen lijf, ‘nee’ kan zeggen tegen aanrakingen of handelingen die het niet wil en zijn eigen voorkeuren en behoeften kent, is seksueel weerbaar. Het maakt zijn grenzen kenbaar en herkent de grenzen bij een ander.
De digitale toepassingen veroveren het kinderdomein. Van dvd-spelers die ingebouwd zijn in auto’s tot smartphones die kinderapps aanbieden – kinderen hebben tegenwoordig veel meer toegang tot elektronische media dan welke generatie voor hen dan ook.