PIP 37 - 2007

Ondanks inspanningen om meer mensen naar musea en theaters te trekken, blijft klassieke
cultuur een vrijetijdsbesteding voor voornamelijk hoogopgeleide, welgestelde, autochtone Nederlanders van een zekere leeftijd. Het onderwijs in Culturele en Kunstzinnige Vorming (CKV) probeert hier verandering in te brengen. Hoewel er nog weinig gezegd kan worden over de invloed van CKV op toekomstige cultuurparticipatie, concluderen Lara ten Broeke en Willem
Bosveld uit eigen onderzoek dat deze deelname voornamelijk wordt beïnvloed door ouders.

Het levensbeschouwelijk onderwijs is in de afgelopen decennia ingrijpend veranderd. Er is tegenwoordig meer aandacht voor de vragen en de leefwereld van jongeren. Leerlingen worden in staat gesteld leerervaringen op te doen in levensechte situaties. Twee inspirerende voorbeelden hiervan zijn de maatschappelijke stage en het kloosterbezoek.

In het basisonderwijs presteren veel kinderen onder hun kunnen: hun leerprestaties zijn lager dan
op grond van hun intelligentie mag worden verwacht. Op grond van eigen onderzoek concluderen
Geert Driessen en Ton Mooij dat circa 16 procent van de leerlingen bij rekenen onderpresteert, bij
taal zelfs 20 procent. Met name hoogbegaafden presteren onder hun kunnen, maar ook onder
Turkse basisschoolleerlingen bevindt zich nog een reservoir aan verborgen talent.

Bij dit juninummer van PiP Magazine ontvangen lezers de bundel In het belang van het kind, waarin pedagoog Bas Levering en rechtsfilosoof Andreas Kinneging ingaan op de vraag in hoeverre
gezinsopvoeding een zaak van de overheid is. Hoewel volstrekt anders van inzet en toon, pleiten beiden voor een terughoudende rol van de overheid. In zijn kritische reactie betoogt Wim Slot, hoogleraar jeugdbescherming, dat de overheid soms juist eerder, strenger, en vooral effectiever in opvoedingssituaties moet ingrijpen, maar daarvoor is geen nieuwe wetgeving nodig. Reactie op de lezingen van bas levering en andreas kinneging

Om jongeren actief bij de samenleving te betrekken, wil het huidige kabinet een verplichte maatschappelijke stage invoeren. Helemaal nieuw is dit voorstel niet. Lenie van den Bulk beschrijft hoe zij met het project Een Pot met Goud op Zuid in twee jaar tijd ruim vijfhonderd jongeren aan vrijwilligerswerk hielpen. Een belangrijk verschil met de regeringsvoorstellen is de vrijwillige
deelname. Geen plicht, maar eigen inbreng, beloning en enthousiasme drijft deze jongeren.